Οι πόρνες της Θεσσαλονίκης το 19ο αιώνα
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο ερωτική πόλη υπήρξε η Θεσσαλονίκη κατά την αρχαιότητα, αν και είναι γνωστό πως υπήρχαν στην πόλη αρκετά Ιερά της Αφροδίτης και άλλων οργιαστικών θεοτήτων της Ανατολής.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η Θεσσαλονίκη ήταν ένας φημισμένος προορισμός για σεξουαλικό τουρισμό από την εποχή ακόμη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Οθωμανική Θεσσαλονίκη προσέφερε κάθε είδους σεξουαλικές και άλλες απολαύσεις στους επισκέπτες της, και ήταν φημισμένη για τα λουτρά της, τα χανουμάκια της, τα χασισοποτεία της και τα μπορντέλα της.
Τα μπορντέλα στη Θεσσαλονίκη ήταν σαν τα δικά μας σημερινά μπορντέλα, sex studios ή escorts στη Θεσσαλονίκη.
Οι Οθωμανοί αξιωματούχοι είχαν τα μικρά ιδιωτικά τους χαρέμια, ενώ κάθε αξιοσέβαστος νεαρός Εβραίος της Σαλονίκης δεν μπορούσε να αρνηθεί την πρόσκληση κάποιου φίλου του να επισκεφθεί την αδελφή του.
Κι ύστερα, ήρθαν τα χαμάμ, τα Λαδάδικα, οι συνοικίες γύρω από το σταθμό του τρένου διαμόρφωσαν ασυνείδητα, με τον απόηχο που έχουν αφήσει μέχρι σήμερα, τον ανεξήγητο ερωτισμό που σας ξυπνάει η Θεσσαλονίκη και τα call girl της Θεσσαλονίκης.
Η χρυσή εποχή της θρυλικής Μπάρας ή συνοικία των Ελών ήταν το 1916-1918, όταν η κοσμοπολίτικη Στρατιά της Ανατολής, που αριθμούσε 300.000 άνδρες, του Στρατηγού Σαράϊγ αποβιβάστηκε στην Θεσσαλονίκη.
Με την παρουσία της τεράστιας στρατιάς του Σαράιγ η Θεσσαλονίκη μεταβλήθηκε σε μια κοσμοπολίτικη πόλη και στο ήδη υπάρχον εθνολογικό μείγμα των κατοίκων της προστέθηκε και το ετερόκλητο συνοθύλευμα του συμμαχικού εκστρατευτικού σώματος.
Τα μπορντέλα στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Μαζί με τη Στρατιά της Ανατολής κατέφθασαν και καραβάνια από πόρνες, κάθε χρώματος, φυλής και γλώσσας που, μαζί με το ντόπιο δυναμικό, ανέλαβαν να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές ορμές της τεράστιας στρατιάς. Στην ακμή της η συνοικία του Βαρδάρη ή η τότε ονομαζόμενη Μπάρα και μόνο είχε πάνω από 2.000 πόρνες!
Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Μπάρα ήταν η μεγαλύτερη συνοικία με κόκκινα φώτα στην Ευρώπη.
Ειδικά τη νύχτα ήταν μια πολυσύχναστη περιοχή. Για τους νεαρούς στρατιώτες η Μπάρα ήταν ο αγαπημένος τους τόπος για διασκέδαση και απόλαυση.
Στη διάρκεια του πολέμου οι στρατιώτες ήταν οι περισσότεροι πελάτες της Μπάρας. Γι’ αυτό και ξένοι στρατιωτικοί γιατροί επισκέπτονταν συχνά τις πόρνες για να εξετάσουν την κατάσταση της υγείας τους, ώστε να προστατεύσουν τους στρατιώτες τους από αφροδίσια νοσήματα και ιδιαίτερα από τη σύφιλη, τη μάστιγα εκείνης της εποχής.
Ορισμένα σπίτια είχαν μια απλή και σχεδόν οικογενειακή ατμόσφαιρα, ενώ οι πόρνες προέρχονταν απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου, ανάμεσά τους και αρκετές ντόπιες Θεσσαλονικιές.
Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμειναν στη Μπάρα γύρω στις 1.000 πόρνες, που εξυπηρετούσαν στα μικρά δωματιάκια τους φαντάρους, εμπόρους αλλά και αγρότες της Μακεδονίας. Όμως ο αριθμός τους έφθινε σταδιακά.
Στη οδό Αφροδίτης, τα πορνεία ήταν κοντά το ένα στο άλλο. Σχεδόν όλα μονοόροφα. Εκεί, οι περισσότερες πόρνες είχαν και το νοικοκυριό τους.
Κάποια καμαράκια είχαν επιπλέον μια μικρή κουζίνα, ή ένα ακόμη μικρό δωμάτιο. Στην πόρτα του κάθε ατομικού πορνείου καθόταν η μία και μοναδική εργάτρια του σεξ.
Όταν η κοπέλα είχε πελάτη, τραβούσε την πόρτα.
Θραύση έκαναν Ουγγαρέζες και Πολωνές πόρνες. Υψηλού επιπέδου ήταν επίσης οι Σμυρνιές και οι Βολιώτισσες.